Kiedy może dochodzić do zwężenia tętnic szyjnych lub kręgowych?
W ogromnej większości przypadków za zwężenie tętnicy szyjnej odpowiada miażdżyca. Najczęstszym miejscem jej umiejscowienia jest podział tętnicy szyjnej wspólnej (inaczej opuszka). Innymi przyczynami zwężenia tętnic szyjnych mogą być: zapalenie naczyń lub przebyta radioterapia miejscowa („naświetlania”).
Czy każde zwężenie tętnicy szyjnej musi dawać objawy?
Zwężenia dzielimy na objawowe i bezobjawowe. W przypadku zmiany dającej objawy należy ją szybko zdiagnozować i rozpocząć stosowne postępowanie farmakologiczne i leczenie interwencyjne. Gdy natomiast zwężenie jest łagodne
i nie daje objawów to wówczas chory pozostaje w okresowej / stałej kontroli u lekarza specjalisty. W tej sytuacji jest możliwość wykonania różnych badań diagnostycznych i ocena procesu narastania miażdżycy w czasie.
W jaki sposób najprościej jest diagnozować zwężenia tętnic szyjnych i kręgowych?
Każdy pacjent z podejrzeniem zwężenia tętnic domózgowych powinien zostać zbadany przez lekarza specjalistę. Do badania pierwszego rzutu należy ocena w USG metodą kolorowego Dopplera. Badanie jest wykonywane w pozycji leżącej, jest bezpieczne, szybkie i szeroko dostępne. W sytuacji, gdy w USG nie potrafimy jednoznacznie ocenić zwężenia wykonujemy badania angio-TK lub angio-MR. Badaniem bardzo dokładnym, ale inwazyjnym jest angiografia subtrakcyjna. Wykonujemy ją wówczas, gdy pacjent jest już kwalifikowany do leczenia zabiegowego.
Jakie mogą być objawy zwężenia tętnicy szyjnej?
Istotne / objawowe zwężenie tętnicy szyjnej wiąże się z wystąpieniem objawów neurologicznych takich jak udar mózgu, lub napad przemijającego niedokrwienia. Do typowych zaburzeń w przebiegu udaru należą: osłabienie, niedowład, zaburzenia czucia ze strony kończyny lub kończyn, zaburzenia mowy, przejściowe zaburzenia widzenia oraz asymetria twarzy.
Kiedy należy podejrzewać zwężenie tętnicy kręgowej?
Tętnice kręgowe w badaniu USG są zdecydowanie gorzej widoczne i dlatego objawy kliniczne mogą nakierować lekarza na trafne rozpoznanie.
Do najczęstszych objawów zgłaszanych przez pacjentów należą: zawroty głowy z towarzyszącym uczuciem wirowania, szumy uszne, zaburzenia chodu cechujące się uczuciem niepewności oraz upadki i zaburzenia widzenia.
Jak można leczyć zwężenie tętnic szyjnych lub kręgowych?
W momencie rozpoznania zwężenia tętnicy należy wdrożyć postępowanie niefarmakologiczne. Mowa tutaj o kontroli czynników ryzyka miażdżycy. Do podstawowych celów terapii należy: zaprzestanie palenia tytoniu, redukcja wagi ciała, ścisła kontrola ciśnienia tętniczego krwi oraz kontrola gospodarki lipidowej
i węglowodanowej. W ramach standardowego leczenia farmakologicznego pacjent powinien przyjmować aspirynę (dawka kardiologiczna) oraz statynę (gdy brak jest przeciwskazań).
W leczeniu zabiegowym można choremu zaproponować dwa różne sposoby postępowania.
Pierwszą z nich (nieco starszą) jest chirurgiczne usunięcie blaszki miażdżycowej – endarterektomia. Zabieg wykonuje się oczywiście w warunkach szpitalnych, najczęściej w znieczuleniu ogólnym.
Drugą metodą leczenia zwężeń tętnic szyjnych jest postępowanie małoinwazyjne inaczej wewnątrznaczyniowe. Z małego nakłucia w pachwinie lub czasem w okolicy nadgarstka dochodzi się cewnikiem do miejsca zwężenia i następnie w to miejsce wszczepia się stent naczyniowy. Zabiegi te również wymagają pobytu w oddziale szpitalnym.
Podsumowanie:
Sukcesem w opiece nad pacjentem ze zwężeniem tętnicy szyjnej lub kręgowej jest szybkie reagowanie w razie wystąpienia objawów oraz dokładne badanie USG. Techniki chirurgiczne oraz systemy leczenia małoinwazyjnego są ciągle ulepszane i dlatego istnieją skuteczne sposoby postępowania przyczynowego.
Konsultacje medyczne:
ul. Krowoderska 17
31-141 Kraków
Pokaż na mapie >